Tęcze

Symulacja pokazuje formowanie się tęczy pierwotnej, tęczy wtórnej i ciemnego pasa Aleksandra. Tutaj widmo światła słonecznego jest przybliżone przez zmieszanie kolorów czerwonego, pomarańczowego, żółtego, zielonego, cyjanowego, niebieskiego i fioletowego. Promienie wychodzące dla pierwotnej/wtórnej tęczy wynikają z jednego/dwóch wewnętrznych odbić w kropli deszczu (można to zobaczyć, ustawiając niską gęstość promieni i przeciągając kroplę deszczu). Należy zauważyć, że nie są to całkowite wewnętrzne odbicia, więc intensywność promieni wychodzących jest znacznie niższa niż promieni padających. Ponieważ minimalne kąty odchylenia zależą od długości fali, różne kolory kumulują się pod różnymi kątami. Stąd powstają kolory tęczy. Z dala od minimalnych kątów promienie nie kumulują się, więc wszystkie kolory są słabe i mieszają się ze sobą, tworząc przyćmiony biały (lub „szary”) kolor pod kątami tuż na zewnątrz obu tęcz. Z drugiej strony żadne promienie nie docierają w obszar kąta między tęczami, tworząc ciemny pas Aleksandra.